Birçok anne baba yaşadığı kişisel sorunlar nedeniyle psikolojik destek arar… Hâlbuki hiçbir psikolog, bir anne babayı, çocuğu kadar derince onaramaz…
Çocuk, kendi masum dünyası ile bir ruh onarıcısı gibi, yetişkinin büyütüp, işin içinden çıkamaz hale getirdiği problemleri küçültür, basitleştirir… Çocuksu dünyası ile başka âlemlere kapılar açar…
Çocuk, yetişkini dünyanın yükünden uzaklaştırır…
Bilgisayar, internet ve cep telefonu ile sürekli meşgul olan çocukların 'Göz, Ağız ve Yanak' kaslarında anormal kasılmalar görülür. Bu durum çocuğun doğal görünüşünde dört belirgin kas hafızasını beraberinde getirir;
1- Ağzı açıklık
2- Patlak göz
3- Hissizlik
4- Anlamsız mimik
Çocuk kendini yerlere atıyor ve bir talepte bulunuyor ise, o sırada mutlaka düşünülmesi gereken şey; çocuğumun şuanki davranışı acaba bir iktidar mücadelesi mi? Yani; hırçınlık göstererek, beni bunaltarak, beni yenmeye çalışarak ihtiyacı olmayan bir şey mi istiyor... Yoksa çocuğumun şuanda duygularında bir zedelenme olduğu için mi ağlıyor... Anne babanın mutlaka bunu ayırt edebilmesi lazım ki ondan sonra çocuğuna nasıl davranacağının kararını verebilsin.
Çocuk bazen annesinin sevgisini istediğinde ağlayarak ilgi çekmeye çalışabilir.
Arkadaşıyla kavga etmiş olması da ağlama gerekçesi olabilir.
Acıkmış olması, duygu dengesini bozup ağlamasına sebep olabilir. Ya da normal şartlarda kalemi isterken, duyguda anormallik olduğu zaman kalemi verdiğiniz halde kendini yere atabilir, kalemi de fırlatabilir. Veya ağlaması önceki akşam geç yatmasından kaynaklanıyor da olabilir. Bu durumda dengesi yerinde olmaz çocuğun. Ne söylediğini de çok bilmez, o zaman da bir yoksunluk içinde olduğu için çocuğa sahip çıkmak gerekir.
Çocuk, ''Korkuyorum'' diyerek ağlıyorsa, ''Ne var bunda korkacak'' demek yerine, ''Demek korkuyorsun'' deyip çocuğa sarılıp, saçını okşayarak ağıtını durdurmak gerekir.
Anne baba olmak demek, çocuğun duygularını sezebilmek demektir. Çocukların ağlamasının, hırçınlaşmasının duygusal yoksunluktan mı, yoksa iktidar mücadelesinden mi kaynaklı olduğunu anne babanın hisleriyle sezebilmesi gerekir. Anne-babalık hissedebilme sanatıdır.
”Ne var bu çocuk neden ağlıyor yaa” diyorsa bir anne-baba, o zaman bir şeyleri sorgulaması gerekir. Sanki bir filozof gibi düşünmeli, çocuğuna baktığı sırada, sesinin tonunu aldığı sırada, kendini yere atışına baktığı sırada olayı sezmesi gerekir. Şurada bir iğne battı çocuğumun kalbine diyerek o iğneyi çıkarması gerekir çocuğun kalbinden... Bu yüzden anne-babalık demek, hissetmek demektir.
Eğer ağlamalar duygusal yoksunluktan kaynaklanıyorsa, anne-babanın çocuğun duygu dünyasını yeniden dengeye sokabilecek, ilgi ve sevgiyi koşulsuz sunuyor olması gerekir.
Duygusal yoksunluk nedir?
Anne babaların belki de en çok zorlandığı noktalardan biridir çocuğun neden ağladığı... Çocuklar iki sebepten dolayı ağlar.
Bunlardan birincisi duygusal yoksunluktur. Duygusal yoksunluk içinde olan çocuklar, iç dengesi bozuk olduğu için, içten içe duygu dünyasında bir yoksunluk hissettiği için ağlar. Yani birinci ağlama şekli ihtiyaçtandır.
Örneğin; annesinin ilgisine ihtiyacı vardır, anne uzak duruyordur, ondan dolayı ağlayabilir. Korkuyor, kendisini emniyette hissetme ihtiyacı vardır ondan dolayı ağlayabilir. Ya da, kendi duygularını ifade edemiyordur, anlaşılmaya ihtiyacı vardır, ondan dolayı ağlayabilir. Merak ettiği bir şeye ulaşmak istiyor ama elinden alınıyordur, merakını gidermeye ihtiyacı vardır, ondan ağlayabilir. Tüm bunların her birisinin sebebi, duygusal yoksunluktur.
İlgiye ihtiyacı varsa ilgi göstermek, korkuyorsa sarılmak, teselli etmek gerekir. Eğer anneyi emerek korkularından arınmaya çalışıyorsa, annenin emzirmesi gerekir. Eğer çocuk, uykusu geldi ve duygu dünyasındaki karmaşadan dolayı ağlıyorsa, onu uyutabilecek bir ortam hazırlanması gerekir. Kendini ifade edemiyorsa sakince dinleyip anlamaya çalışmak gerekir. Merakını gidermek için ulaşmak istediği nesne tehlikeli değilse vermek gerekir.
Çocuğun ağlamaları duygusal yoksunluktan kaynaklanıyorsa, anne-baba çocuğun duygu dünyasını yeniden dengeye sokabilecek, ilgi ve sevgiyi koşulsuz sunmalı, ihtiyacını vaktinde ve yeterince gidermelidir.
Duygusal yoksunluk yaşayan çocuk, o ihtiyaca cevap bulduğu sırada kaygıdan kurtulur ve kendini güvende hissetmeye başlar.
#ademgüneş #duygusalyoksunluk #iktidarmücadelesi #pedagoji #çocuk
Çocuk dünyaya eğitimli ve donanımlı olarak gelmiyor... Çocuğun eğitimi yetişkine emanet olduğu halde, yanlış eğitilen çocuğun kabahatini yine çocuğa yüklemek anlamsız bir bakış açısıdır...
